معنی ام البلاد - جستجوی لغت در جدول جو

ام البلاد

لغت نامه دهخدا

سرمایۀ تباهی و تباه کاری

(اُمْ مُلْ بَ)

دختر حافظ تقی الدین محمد بن محمد بن فهد هاشمی واهانی. از محدثان مشهور و از مشایخ جلال الدین سیوطی، و بمناسبت بزرگواری به ست قریش مشهور بود. (از ریحانه الادب ج 8 ص 292). واژه محدث در ادبیات اسلامی به کسی اطلاق می شود که نه تنها حافظ حدیث باشد، بلکه با فنون تحلیل سند و متن نیز آشنا باشد. این افراد اغلب تحصیلات گسترده ای در علم رجال و درایه حدیث داشته اند و می توانستند در صحت سنجی احادیث، نقش حیاتی ایفا کنند. یکی از ویژگی های مهم محدثان، بی طرفی و صداقت علمی در نقل روایت بود که اعتبار منابع اسلامی را حفظ کرد.

لغت نامه دهخدا

ام البلیل

(اُمْ مُلْ بَ)

مرگ. (المرصع). داهیه. (المرصع). در ذیل اقرب الموارد. از تاج العروس ’بلیل’ (بی ام) بمعنی رنج آمده است

لغت نامه دهخدا

ام البراء

(اُمْ مُلْ بَ)

بنت صفوان از زنان شاعر عرب و پدرش از انصار علی بن ابی طالب (ع) او را اشعاری است درباره جنگ صفین و در مرثیۀ علی بن ابی طالب (ع). رجوع به ریحانه الادب ج 6 ص 209 شود

لغت نامه دهخدا

ام الولید

(اُمْ مُلْ وَ)

ماکیان. (منتهی الارب). کنیۀ ماکیان است. (ازاقرب الموارد ذیل ولد) ، است. (المرصع)

لغت نامه دهخدا

ام الفساد

(اُمْ مُلْ فَ)

کسی که فساد بسیار کند، منشاء فساد

لغت نامه دهخدا

ام الولد

(اُمْ مُلْ وَ لَ)

رجوع به ام ولد شود

لغت نامه دهخدا

ام العلا

(اُمْ مُلْ عَ)

دختر یوسف تاجر اندلسی. از ادیبان و شاعران وادی الحجاره از بلاد اندلس که بجمال و ادب و فصاحت مشهور بوده است. وی در اوایل قرن ششم هجری درگذشت. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1036) (خیرات حسان ج 1 ص 53) (ریحانه الادب ج 6 ص 227) ، مادر قبیله. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا